Bütün şarkılar türküler söylerler hep aynı şeyi, hep aynı zırvalı cümleler. Beylik lafları alır başını gider...Günlerdir başımı didikleyen, rüyalarımın besin kaynağı geleceğim hakkında düşünüyorum.
Nafile!
Ben planlar yaptıkça bozulan sisteme değil ayak uydurmak, tanıdık ritimde gitmek bile mümkün değil. Eskiden de böyleydi şehir efsanesi gibiydi; düşündüğünün tersi olurdu... kötüsünü düşünürsen ancak iyisi mümkün kılınırdı. hep kafamızda kötü düşünce baloncukları ama iyinin olacağına dair bir umut, öyle geçti güzelim yıllarımız.
Hayallerimiz de buna göre şekillendi. Nazardan gözlerden uzak, maşallahlarla bezeli hayatlarımızı uydurduk kılıflarına gidiyorlar. Nasılsın diye sorulduğunda usulen "eh işte" diyoruz. Süper! diyenini görmedim.
süperlik hayat mı olur ki?! Memnuniyetsizlikten kırıldığımız şu günlerdir kendi halim ilk sırada olmak üzere hepimize üzülüyorum.
Ah biz ah yaşam...
Yorumlar
Yorum Gönder