Korktuğum başıma geliyor mu acaba?
Mezun olmanın da sakıncaları var. Hayatın önünde sere serpe serildiği günler gelince insan önce bir ürküyor, sonra geliyor verilmesi gereken aşamalı kararlar...
Öncelikle aşık olacağın iş meselesi! Normal aşka bile düşmek yeterince zor ve kaderselken ( böyle bir tabirin doğrulduğundan şüphe ediyorum) bir de aşık olacağın bir iş "bulma" husumeti daha da kıvrandırıyor insanı.
Yıllar yılı okuduk okuyoruz. Çalıştık çalışıyoruz. Aradık hala tarıyoruz ( hala aramıyoruz bildiğin tarıyoruz.) Korkular önümüzde Berlin duvarı olmuş biz zavallı çakma Yahudiler sıkışmış kalmışız sorunların içine. Vay halimize, vay halime.
Excel'den bir gıdım anlamayan ben bugün; " Nasıl formül çıkartırım?" diye merak ediyorsam gökyüzümünün limiti kafama çarpmaya başlamış demektir.
Ama sonra insan düşünmeden edemiyor; sana uygunun kalıbı içinde kameraya mutlu portresi çizmek mi daha iyi, yoksa sana tamamiyle zıt bir yerden başlayıp kendi kalıbını çıkartmak mı daha matrak ?
Matrak yolu seçmişim görünün o ki. Az önce "gelmeyeceğim" dediğim bir yerin toplantısında oyun hamurları ve renkli kalemler görünce gözlerimdeki büyüme ve anlık "yok artık!" düşüncem; ne zaman kolay yolu seçtim ki düşüncesinin yanında sönük kaldı silinip gitti...
Çaylak zamanlarda, aşık olmam gereken işi bulma yolunda, böyle soru işaretlerinin çengellerine tutanarak gidiyorum.
Mezun olmanın da sakıncaları var. Hayatın önünde sere serpe serildiği günler gelince insan önce bir ürküyor, sonra geliyor verilmesi gereken aşamalı kararlar...
Öncelikle aşık olacağın iş meselesi! Normal aşka bile düşmek yeterince zor ve kaderselken ( böyle bir tabirin doğrulduğundan şüphe ediyorum) bir de aşık olacağın bir iş "bulma" husumeti daha da kıvrandırıyor insanı.
Yıllar yılı okuduk okuyoruz. Çalıştık çalışıyoruz. Aradık hala tarıyoruz ( hala aramıyoruz bildiğin tarıyoruz.) Korkular önümüzde Berlin duvarı olmuş biz zavallı çakma Yahudiler sıkışmış kalmışız sorunların içine. Vay halimize, vay halime.
Excel'den bir gıdım anlamayan ben bugün; " Nasıl formül çıkartırım?" diye merak ediyorsam gökyüzümünün limiti kafama çarpmaya başlamış demektir.
Ama sonra insan düşünmeden edemiyor; sana uygunun kalıbı içinde kameraya mutlu portresi çizmek mi daha iyi, yoksa sana tamamiyle zıt bir yerden başlayıp kendi kalıbını çıkartmak mı daha matrak ?
Matrak yolu seçmişim görünün o ki. Az önce "gelmeyeceğim" dediğim bir yerin toplantısında oyun hamurları ve renkli kalemler görünce gözlerimdeki büyüme ve anlık "yok artık!" düşüncem; ne zaman kolay yolu seçtim ki düşüncesinin yanında sönük kaldı silinip gitti...
Çaylak zamanlarda, aşık olmam gereken işi bulma yolunda, böyle soru işaretlerinin çengellerine tutanarak gidiyorum.
Yorumlar
Yorum Gönder