Ana içeriğe atla

Herkese ve hepinize

Okunmamış kitaplar,
İzlenecek filmler,
Ertelenen yazılar,
Başlanamayan sağlıklı yaşam,
Verilen sözler,
Tutunamayanlar,
Tutulamayanlar,
Tamamlanmamışlar,
Yakın zamanda tamamlanması gerekenler,
Söylenmemişler,
Hayatına ağırlık yapanlar,
Boş insanlar,
Korkaklar,
Kendini beğenmişler,
Benciller,
Özgüven eksikleri,
Hep daha iyisini isteyenler,
Hiç daha iyisini elde edemeyenler,
Giyilmemişler,
Çok giyilmişler,
Sevilmemişler,
Sevgi arsızları,
Kronik mutsuzlar,
Uslanmaz aşıklar,
Söylenen güzel sözler,
Bir türlü söylenemeyen daha güzelleri,
Romantikler,
Kendini romantik sananlar,
Sevenler,
Sevip söyleyemeyenler,
Yetinemeyenler,
Hep azla yetinenler,
Hiç dinlememişler,
Dinlediğini sanıp, aldanmışlar,
Şimdi şuan burada olması gerekenler,
Gereksiz kalabalık yapanlar,
Geç kalanlar,
Erken geldiğini sanıp bazı şeylere hep geç kalanlar,
Aldananlar,
Başkasını aldatanlar,
Müziği duymayanlar,
Bir şarkısı olmayanlar,
En sevdiği yemeği bilmeyenler,
Sadece dondurmayı sevenler,
Sabah uyanmazlar,
Gece uyumazlar,
Kitap kurtları,
Martı'dan başka kitap okumamışlar,
Yanında hiç birinin homurtusunu duymamışlar,
Tek duyduğu horlama olanlar,
Yalın ayak dans edenler,
Birlikte dans etmenin keyfine varmışlar.

Bir ömür geçiyor.
Sen ben biz siz ve onlar.
Hep birlikte bu ömürden geçiyoruz.
İyi ve kötü.
Mutsuz ya da çok mutlusu.
Geçip giderken tüm yarım kalmış ve tamamlanmakta olan duygulara.
Sadece yeni bir yıl olduğu için değil.
Biri sana bana ya da bize böyle dediği için değil.
Seni sevdiğim için.
Bunu okuyan herkesi sevmediğim için belki de.

Yeni bir yıl de sen istersen.
Bence diğerlerinden farkı yok.
Farklı olsun dersen,
Bu sefer yaptıklarını yapma.
Yapmadıklarını yap.













Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Suyun Altında Nefes Alabiliyorum

 "Suyun Altında Nefes Alabiliyorum" dedim geçenlerde...  bu bir his, bir düşünce balonu ve o balonun içinde denizin altında yüzebiliyorum.  solungaçlarım yok kuyruğum yok ben insan formunda ama özgür  özgürce yüzebiliyorum nefes alabiliyorum korkmuyorum belki düşüncesi korkutucu ama korkmuyorum suya düşmedim kendim atladım derine doğru gidebilirim  okyanusun karanlıklarından da korkmuyorum nefes alabiliyorum sırt üstü uzanıp yukarıya doğru bakıyorum  suyun altında gülebiliyorum  daha da derine gidebilirim çünkü nefes alabiliyorum

Uzun bir aradan sonra

Üzerinden en az 2 yıl geçmiş.  Binlerce kahve, yüzlerce değişiklik, bir doğum, iki taşınma, kariyer değişikliği, ülke değişikliği ve nicesi. En azından beni rahatlatan bir konu var ki dramatik tarafımı yazıya dökmüyorum.  Her konuda içimi sıkabilirim ama kelimelerimde ağdalı değilim. Yaşlandıkça uzun cümleleri okuyamaz hale geldim. Her kim uzun uzun kendi durumunu dramatize ederse sıkılıp kapatıyorum. Neyse bu konuya şimdi nereden geldik? Geçen gün Amsterdam'da bir cafede (bu artık Türkçe'ye böyle girmiş olmalı) bir kız harala gürele yazıyordu. Ağzımın suyu aktı.  İnanılmaz özendim, kıskandım ve işte buradayım.  Hayatımda olan onlarca belki de yüzlerce değişikliği tek tek anlatacak halim yok.  Nitekim şu ara herkesin hayatında benzer şeyler olmaya başladı. Ülke değiştirmenin bir espirisi de kalmadı. Apartman görevlimiz bile "ben de gitmeyi düşünüyorum" diyor.  Göçmenlik, gurbetçilik nedense hiç kendimi bağdaştıramıyorum.  Bu konuda sürüyle yorum okudum...